Աշու´ն,դու նման ես ինձ
Մարդամոտ մայթերով քո ցեխակոլոլ,
Որ գգվում են
Անցորդների փախչող ոտքերին:
Քո անձրևների ճոխ լացուկոծով,
Եվ քո ծերացած,պարպված փողոցով:
Մումյաների պես
Լպրծուն ծառերով քո,
Եվ քո երդմնազանց անձրևանոցով:
Դու նման ես ինձ
Քո ջղայնությամբ:
Օդիդ ամեն մոլեկուլով,
Որ կրում են
Վարակիչ մասնիկները սիրո:
Եվ անկուշտ հողով ,
Որ կլկլացնելով լակում է
Նորագոյ երակների
Առատ ջրերը,
Եվ ագռավների պես քո,
Որ քարկոծվում են միշտ,
ՈՒ էլի մնում
Ադավաճան:
Եվ տերևով ջահել,
Որ գնաց հասավ հազար տարվա
Մեռելներին:
...
Աշու´ն,ես նման եմ քեզ:
No comments:
Post a Comment