Friday, June 28, 2013

i Մարդ

առցանց գրական նախագիծ


http://imard.org/satenik-rshtuni-2/


















1. քուր
2. սպանդարամետ
3. ես սովորական կին եմ…
4. -Պա´պ- շարքից
5. դարպասներս
6. ետնաբեմում ես միշտ կին եմ…

http://imard.org/satenik-rshtuni-2/


Monday, June 24, 2013

կարճատեսություն



   Կոկորդիլոսը երկար նայեց ինքն իրեն կտցահարող ճային,հետո,հայացքը ներքև գցելով,գտավ մի թաք ու նոր կոշիկ:Իսկույն մտածեց,որ տերը մեկոտնանի է եղել`աջոտնանի:
   Կոշիկի ձախ զույգը փոշոտ էր,սև կաշվի վրա ճռան արևից փուչիկներ էին առաջացել,այն լքված ու անպետք էր,մինչդեռ նրա զույգը հիմա երևի երկար ճանապարհ էր անցնում այդ մեկոտնանու հետ:Իսկ ով էր մեղավոր ,որ նա մենակ էր."իհարկե մեկոտնանին"-մտածեց կոկորդիլոսն ու հիասթափված ետ շրջվեց,պոչը աջ ու ձաղ պարացնելով մտավ ջուրը:





Monday, April 1, 2013

" Սեւակ " առցանց ամսագիր

" Սեւակ " առցանց ամսագիր
http://sevakakumb.do.am/news/mer_xosqy_39/2013-03-26-35


Մեր խոսքը

Գրական ակումբ կայքը արդեն մեկ տարի է, ինչ կազամկերպում է գրական մրցույթներ տարբեր թեմաներով: Նպատակն է գրական աշխույժ մթնոլորտ ստեղծելը, ընթերցասերներին մի տեղում հավաքելը, հեղինակների՝ մրցութային պայմաններում ներկայանալը:

Այս տարի "Մեր խոսքը" մրցույթը համագործակցում է Հայաստանի ժամանակակից արվեստների երիտասարդական միության հետ: Գրասերների մեկնաբանությունների և քվեարկությունների արդյուքնում ընտրված վեց ստեղծագործությունները ներկայացվում են ժյուրիի անդամներին, ովքեր էլ ընտրում են լավագույն երեքին:

Ժյուրիի կազմում էին՝

Աբգար Ափինյան - "Մշակույթ" համահայկական հիմնադրամի գործադիր տնօրեն, Երևանի գրողների միության նախագահ, գրականագետ
Կոլյա Տեր Հովհաննիսյան - "Գրական կամուրջ" կայքի հիմնադիր, գլխավոր խմբագիր, արձակագիր
Գարուշ Հարյանց - ԿՀԳՄ քարտուղար, բանաստեղծ, դրամատուրգ, բեմադրիչ, ծաղրանկարիչ
Անահիտ Բոստանջյան - բանաստեղծ, թարգմանիչ, հրապարակախոս, լրագրող

Ձեզ ենք ներկայացնում մրցույթի լավագույն չորս ստեղծագործություններն` ըստ հորիզոնականների:

Թերթում (Ամսագրում) ստեղծագործությունների տպագրությունը Հայաստանի ժամանակակից արվեստների երիտասարդական միության նվերն է հաղթողներին:



1-ին տեղ՝ Սաթենիկ Ռշտունի 

(ինչ-որ տեղ, գիշերը)
լայնացած բիբերով
կխեղդեմ կանաչը աչքերիս մեջ,
կպարեմ վերարկուիդ հետ
տանգո,
դու միայն շարժիր
մտրակդ ֆսսացող,
ու չեմ մլավի գարնանը
տանիքում քո,
կթափառեմ ավազների վրա,
կհավքեմ ափ նետված
կետերին,
կլիզեմ թաթերս ու
կփչեմ ապուրդ ծով,
որ երբ հոգնած տուն գաս,
ծաղրածո՛ւ իմ,
դու գոլ ապուր ուտես՝
կարմիր քթով...
ու ես դողամ միայն
քո´ մտրակից,
որով երբեք թաթիս
չես հարվածի,
ու դու´ լինես միակ
վարժեցնողն իմ,
ու ես մռռամ կրքով
կախարդվածի:

(այնտեղ , գիշերը)...


2-րդ տեղ՝ Ռիմա Խաչատրյան 

Մայրամուտի հատակին
մի քաղաք է ապրում,
որն ունի նարնջի բույր
ու խնձորի համ.
երբ արևը սկսում է իջնել,
նրա բնակիչներն արթանում են
ու սկսում երգել արևի մասին...
Մայրամուտի հատակին՝
նրա բռի մեջ,
վերևից կաթեցրած կաթիլների պես
շարված են տնակներն իրենց սպիտակ տանիքներով.
նրանք երջանիկ են,
քանի որ ճանաչում են արևին
ու քանի որ գիշերին ատել չգիտեն...
Մայրամուտի հատակին
նարինջներ են աճում՝
խնձորի համով.
Ափսոս, որ դու արդեն սովորել ես ատել.
Ափսոս, որ դու մայրամուտին էլ չես հավատում...


3-րդ տեղ՝ Վանիկ Զոհրաբյան 

Թախիծ

Ամպերն արցունք են թորում,
Եվ տխուր մի սրճարան
Ելևէջում է, ծորում`
<<Սիրեցի, յարս տարան>>:

Մերկ ծառերն էլ շուրջբոլոր
Տերևաթափ, գլխահակ,
Ինձ պես թրջված ու մոլոր,
Վշտեր ունեն անհատակ:

Ողջ բնությունը դարձած
Թախծոտ երգի մի շարան`
Ողբում է իմ վիշտը թաց`
<<Սիրեցի, յարս տարան>>:


4-րդ տեղ՝ Հասմիկ Չախալյան 

Մանկությունը իմ լամպոտ օրերի
դեմքը նկարեց ճակատիդ վրա,
սոված սիրտը քո տվեց՝ ինչ կուզեի, ինչը չէր կարող,
ե'վ ձեռքերիդ մեջ մրսեց գոլորշին առանց երազի,
ե'վ գիշերները աղոտ հեքիաթի սկիզբը եղան,
ե'վ աչքերը իմ արև փնտրեցին՝ ձյունոտ մի արև,
որ քեզ նայելիս ես փոքրիկ մնամ
և ետ նայելիս սրբեմ արցունքս քո հոգնած դեմքից,
ե 'վ ինձ մոռացած ես քայլեմ, հա յրի 'կ,
և ' հիշեմ միայն փոշոտ աստղերը իմ պատուհանի,
օդում թափառող մոմերի բույրը,
որ փնտրում է ինձ…
կմաշվեն դանդ~աղ,
կջնջվեն հայրի 'կ,
երկնագույն կյանքիդ մայրամուտներից…

http://sevakakumb.do.am/news/mer_xosqy_39/2013-03-26-35





Saturday, February 9, 2013

Մարիամ Վարդանյան




***

ու սպասում եմ ես քեզ
առանց բողոքելու
առանց արցունքների
առանց ղզիկության

իմ նոր խարտած եղունգներով
կծակծկեմ անձեռոցիկը ձեռքիս
քո երկար ու խիտ թարթիչները
մտովի կպոկոտեմ
առանց զայրանալու
առանց հուսալքման
առանց ափսոսանքի

բազմապատկական բայածանցներով
կսարքեմ թռչող մտքեր
խիտ ներկած թարթիչներով

սպասում եմ քեզ
առանց սպասման հոգսի
դե դե



***

սենյակի անկյունում
սարդոստայնից կատու է կախված
կախվել է
պոչը օրորվում է

մյուս անկյունում
շիլ աղջիկ է նստած
շիլ աչքերով
աղջիկ

ու սենյակը ընդամենը
երկու անկյուն ունի
չգիտեմ ոնց
չգիտեմ ինչու

ու ներկում եմ ես
սենյակի առաստաղը
գունավոր ներկով
ինչ լավ է որ գունավոր եմ ներկում

շիլ աղջիկը նայում է ինձ
երևի ինձ է նայում
ես նայում եմ
կախված կատվին

ներկը լույս է տալիս
ֆոսֆորային լույս է տալիս
ես էլ չկամ
կատուն չկա
աղջիկը չկա

սարդոստայն է ամենուր
ֆոսֆորային սարդոստայն
ու տագնապ

ցերեկ է
կատուն չկա
աղջիկը չկա
ես էլ



Հ. Ր.-ին

իմ գրիպից ցավող ատամները վկա
հավատում եմ քո հավատալուն
քո ոտքի տակի թրջվող ասֆալտին
քո ամենօրյա սափրվող դեմքին
իմ ջրիկացած
բայց մերկ լինելու չափ
անկեղծ տրամադրությունը վկա
հավատում եմ մեր վաղվա օրվան
ժպիտիդ
սպիտակող մազերիդ
միաժամանակ հեշտ է ու դժվար քեզ հավատալը
բայց հավատում եմ





Friday, February 8, 2013

պապ ( " Պապ " շարքից )




տոնածառին շարված
խաղալիքների պես

շատ-շատ են երազանքները,
պլպլում են փայլերի
ու լույսերի մեջ.

տոնածառի տակ շարված
նվերների պես դատարկ են
ամանորները...

պա´պ,կարոտում եմ քեզ...


արի




արի
ու ամեն անգամ
դռան մոտ հասնելիս
թակիր
ինչպես միշտ,
ինչպես ոչ ոք,
ինչպես երբեք...

արի.

ուզում եմ, որ գարնանը գաս,
որ դռան մոտ վազելիս
ծաղկած ծիրանի հոտ
առնեմ,
որ ցոգոլները վխտան
ձեռքերիդ մեջ,
ու որ գլուխս ցավա արևի
կիսատությունից,

արի,

մայրամուտին արի,
որ չկոճկված
բաճկոնիդ տակ
քամուց թեթև սրթսրթա
վերնաշապիկդ,
ու որ կարմրեն
ոտքերը մեր
ավազի ու ջրի
մենամարտից,

արի,
արի ինչպես ամեն անգամ`
շնչակտուր,
լիքը,
քաղցած,
որ համբուրեմ քեզ
հյուսիսից հարավ`
քամուն ընդառաջ ու
հակառակ,
որ ճկվեն ողնաշարները մեր
սիրուց...

գնա...



Wednesday, February 6, 2013

մամ


բոլոր աղջիկները չվում են,մամ.
պապան ասում էր .
" աղջիկներն ուրիշ երամից են "...
հիմա ես էլ...
ես էլ եմ չվում,
ու բաժանման երեկոն
դողացող շուրթերիդ պես
սեղմվում է,
դու ժպտում ես.
վախենում ես կարոտին չդիմանալ,
բայց դու`
դու իմ ուժեղ ու մեծ աղջիկն ես,
մա´մ,
ու բոլոր բաժակաները
քո համբերության համար դատարկ են,
ու բոլոր բաժակները 
քո դիմանալու չափ 
բերնեբերան...
դու վնգստացող ճամփեքին
մի կտոր հաց ես շպրտում,
ու հավատում,
որ մի օր
ուրախ հաչոցով
ինձ տուն կբերեն,
դու էլի կգրկես իմ փարթամ գլուխը,
քո աման-չամանից
ու լվացքից
էլի իմ հոտը կգա...

ավազի հատիկների հետ սողում են վերջին
վայրկյանները...
ես էլի չվում եմ հեռու- հեռու.
աղջիկներն ուրիշ երամից են,
մամ: