Դու փորում ես
խոհանոցի
ներքնպատը
ու եռռացող
կարտոֆիլի
թավ անձրևում
ողողվում ես
երկփեղկանի
կոնքերիս մեջ՝
թավայի մեջ
սեղմվելով.
լուսամուտին
խտանում է
ջրաքողը,
բլբլթացող
լավայի մեջ
կարտոֆիլը տրաքում
է,
ու անախորժ
կեղևներից
գոլոշու հետ
կլեպվում է
կոնքասյունը...
դու ննջում ես
խոհանոցի
ներքնապատի
փորվածքի տակ,
ես եռռում եմ,
կարտոֆիլը
բլբլթում է…
No comments:
Post a Comment