Friday, February 8, 2013

արի




արի
ու ամեն անգամ
դռան մոտ հասնելիս
թակիր
ինչպես միշտ,
ինչպես ոչ ոք,
ինչպես երբեք...

արի.

ուզում եմ, որ գարնանը գաս,
որ դռան մոտ վազելիս
ծաղկած ծիրանի հոտ
առնեմ,
որ ցոգոլները վխտան
ձեռքերիդ մեջ,
ու որ գլուխս ցավա արևի
կիսատությունից,

արի,

մայրամուտին արի,
որ չկոճկված
բաճկոնիդ տակ
քամուց թեթև սրթսրթա
վերնաշապիկդ,
ու որ կարմրեն
ոտքերը մեր
ավազի ու ջրի
մենամարտից,

արի,
արի ինչպես ամեն անգամ`
շնչակտուր,
լիքը,
քաղցած,
որ համբուրեմ քեզ
հյուսիսից հարավ`
քամուն ընդառաջ ու
հակառակ,
որ ճկվեն ողնաշարները մեր
սիրուց...

գնա...



No comments:

Post a Comment