բոլոր աղջիկները չվում են,մամ.
պապան ասում էր .
" աղջիկներն ուրիշ երամից են "...
հիմա ես էլ...
ես էլ եմ չվում,
ու բաժանման երեկոն
դողացող շուրթերիդ պես
սեղմվում է,
դու ժպտում ես.
վախենում ես կարոտին չդիմանալ,
բայց դու`
դու իմ ուժեղ ու մեծ աղջիկն ես,
մա´մ,
ու բոլոր բաժակաները
քո համբերության համար դատարկ են,
ու բոլոր բաժակները
քո դիմանալու չափ
բերնեբերան...
դու վնգստացող ճամփեքին
մի կտոր հաց ես շպրտում,
ու հավատում,
որ մի օր
ուրախ հաչոցով
ինձ տուն կբերեն,
դու էլի կգրկես իմ փարթամ գլուխը,
քո աման-չամանից
ու լվացքից
էլի իմ հոտը կգա...
ավազի հատիկների հետ սողում են վերջին
վայրկյանները...
ես էլի չվում եմ հեռու- հեռու.
աղջիկներն ուրիշ երամից են,
մամ:
No comments:
Post a Comment