Ես հպարտ,ես հպարտ նախագահ,
քայլում եմ տռզած դեսուդեն,
լսում եմ գովասանք,գոհություն,
ասում են,-ինչ համով մռութ ես:
հավաքվում,բոլորվում են շուրջս,
շոյում են ականջներս,քթիկս,
պաչպչում գլուխս ու դունչս,
ու սիրում թմբլիկ թաթիկս:
Ես մռութ,ես մռութ նախագահ,
գոհեգոհ շրջում եմ էս-էնտեղ,
երջանիկ,որ ունեմ ժողովուրդ,
որ սիրում ու դնում են շան տեղ:
այսքան անկեղծ նախագահի դեռ չէի հանդիպել .... Բրավոոոոոոոոոոոոոոոոոոոոո որ այդքանը հասկանում ես նախագահ ջան:
ReplyDelete